روش هاي جديد تشخيص و درمان قطعي افسردگي
افسردگي چيست؟
اختلال افسردگي اساسي يك اختلال رواني شايع و جدي است كه بر احساس، تفكر، عمل و درك شما از جهان تأثير منفي مي گذارد(منبع). اين اختلال باعث احساس غم و اندوه مداوم و تغيير در نحوه تفكر، خواب، غذا خوردن و عمل شما مي شود(منبع). طبق يك نظرسنجي ملي در سال 2023، تقريباً از هر ده بزرگسال (29٪) سه نفر در مقطعي از زندگي خود مبتلا به افسردگي تشخيص داده شده اند(منبع).
اين اختلال با تغييرات خلقي و احساسات عادي در مورد زندگي روزمره متفاوت است. اين مي تواند همه جنبه هاي زندگي از جمله روابط با خانواده، دوستان و جامعه را تحت تاثير قرار دهد. افسردگي ممكن است براي هر كسي اتفاق بيفتد اما زنان بيشتر از مردان به افسردگي مبتلا مي شوند(منبع).
تشخيص و درمان
علائم افسردگي و بي حوصلگي
اگر برخي از علائم و نشانههاي زير را در اكثر اوقات روز، تقريباً هر روز، حداقل به مدت ۲ هفته تجربه كردهايد، ممكن است افسردگي داشته باشيد:
- حالت غمگين، مضطرب يا “تهي” مداوم
- احساس نااميدي يا بدبيني؛
- احساس تحريك پذيري، سرخوردگي يا بي قراري؛
- احساس گناه، بي ارزشي يا درماندگي؛
- علاقه يا لذت به سرگرمي ها و فعاليت هااز دست مي دهيد؛
- خستگي، كمبود انرژي، يا احساس كند شدن؛
- مشكل در تمركز، به خاطر سپردن يا تصميم گيري؛
- مشكل در خوابيدن، صبح زود بيدار شدن يا پرخوابي؛
- تغيير در اشتها يا تغيير وزن برنامه ريزي نشده؛
- درد فيزيكي، سردرد، گرفتگي عضلات يا مشكلات گوارشي بدون علت فيزيكي مشخص كه با درمان از بين نميروند؛
- افكار مرگ يا خودكشي يا اقدام به خودكشي(منبع)
بي حوصلگي اغلب شامل احساس اين است كه وظايف شما بي فايده هستند و چالش برانگيز نيستند. اگر احساس ميكنيد مجبور به انجام فعاليتهايي هستيد كه هدفي را دنبال نميكنند يا اهداف بي معني دارند، به احتمال زياد احساسات منفي نسبت به وظايف خود داريد.
بي حوصلگي مبتني بر توجه است. كسي كه احساس بي حوصلگي مي كند ممكن است احساس تحريك نداشته باشد. ممكن است احساس كنيد كه ديده نشده ايد و قادر به احساس ارتباط با محيط اطراف خود نباشيد. بي حوصلگي مي تواند به دو صورت ظاهر شود: بي حالي (احساس خستگي) يا بي قراري (احساس تحريك پذيري)(منبع).
تست علائم افسردگي با نقشه مغزي
افسردگي يك حالت گذرا از خلق پايين نيست، اين يك حالت رواني است كه در آن عملكرد كلي ذهني بدتر مي شود، كه شامل فرآيند احساس غم و اندوه، تفكر منفي، عدم انگيزه يا علاقه، تغييرات ناگهاني در رفتار و خواب، كاهش فعاليت بدني و بسياري موارد ديگر است.
افسردگي با كمبود انتقال دهنده هاي عصبي مانند سروتونين، دوپامين و نوراپي نفرين همراه است اين كمبودها اثرات متفاوتي بر فعاليت مغز دارد كه در EEG يا QEEGمنعكس مي شود(منبع).
تعداد قابل توجهي از مطالعات الكتروانسفالوگرام كمي (QEEG) نشان مي دهد كه افزايش فعاليت هاي طيفي بيماران مبتلا به اختلال افسردگي را از افراد كنترل متمايز مي كند(منبع). اين روش آغاز يك تشخيص دقيق براي درمان قطعي افسردگي مي باشد.
براي مطالب بيشتر :
برچسب: ،
ادامه مطلب