طرحواره محروميت عاطفي يك مفهوم روانشناختي است كه شامل اين باور عميق است كه نيازهاي عاطفي فرد در روابط برآورده نمي شود.

طرحواره محروميت هيجاني

طرحواره محروميت هيجاني اغلب از تجارب غفلت يا نيازهاي عاطفي برآورده نشده در دوران كودكي ايجاد مي شود كه منجر به مشكلات در بيان احساسات و ايجاد ارتباط سالم با ديگران مي شود.

ايده اصلي در اين است كه نيازهاي عاطفي فرد براي حمايت، درك، و اعتبار به طور مداوم در روابط برآورده نمي شود.

ريشه هاي اين طرحواره معمولاً از بي توجهي مداوم يا عدم پاسخگويي توسط مراقبان در دوران كودكي ناشي مي شود

انواع طرحواره محروميت :

• محروميت حفاظتي: احساس فقدان راهنمايي و محافظت.
• محروميت از همدلي: احساس سوء تفاهم يا شنيده نشدن.
• محروميت از تربيت: احساس عدم حمايت يا بي توجهي(منبع).

افراد مبتلا به اين طرحواره اغلب احساس تنهايي، تلخي، افسردگي و قطع ارتباط با ديگران مي كنند. آنها ممكن است براي بيان مؤثر احساسات خود مبارزه كنند و ممكن است در رفتارهاي ناسازگاري مانند تأييد بيش از حد يا ايثارگري شركت كنند. اين رفتارها مي تواند اين باور را تقويت كند كه نيازهاي آنها براي ديگران سنگين است.

ريشه هاي تحولي طرحواره محروميت هيجاني

ريشه‌هاي تكاملي طرحواره محروميت عاطفي عميقاً در تجربيات اوليه زندگي، به‌ويژه تجربياتي كه شامل مراقبان اوليه هستند، نهفته است. اين طرحواره زماني ايجاد مي‌شود كه نيازهاي عاطفي كودك براي محبت، همدلي و حمايت به‌طور مداوم توسط مراقبين او برآورده نشده يا به درستي درك نشود. در اينجا برخي از جنبه هاي كليدي مربوط به ريشه هاي تكاملي آن وجود دارد:

• ريشه هاي رشد

تجارب دوران كودكي: طرحواره محروميت عاطفي اغلب از تجربيات دوران كودكي ناشي مي شود كه در آن مراقبان از ارائه حمايت عاطفي كافي شكست مي خورند. اين مي تواند به دليل بي توجهي يا به دليل كمبود منابع (مثلاً به دليل مشكلات سلامت روان) براي پاسخگويي به اين نيازها رخ دهد.

دلبستگي ناايمن: مشابه الگوهاي دلبستگي ناايمن، كودكان مبتلا به اين طرحواره ممكن است احساس كنند كه مراقبانشان شنيده نشده يا ديده نمي شوند و آنها را به اين باور مي رساند كه نيازهاي عاطفي آنها هرگز به طور كامل برآورده نمي شود.

منبع : طرحواره محروميت هيجاني | احساس شنيده نشدن!