عدم تصميم گيري دلايل زيادي دارد. اما با تمرين و زمان مي توانيد در تصميم گيري هاي كوچك و بزرگ بهتر شويد(منبع).

چرا نميتونم تصميم بگيرم؟

مشكل در تصميم گيري مي تواند ناشي از عوامل متعددي باشد، مانند ترس از شكست و كمبود اعتماد به نفس يا اطلاعات(منبع).

3 دليل اصلي كه نميتوانيد تصميم بگيريد:

• شما به اندازه كافي به خودتان اعتماد نداريد
• از اقدام مي ترسيد
• خودت نميفهمي(درباره خودتان، نيازهايتان و آنچه واقعاً برايتان مهم است، شفافيت نداشته باشيد.)(منبع)

ترس از تصميم گيري اشتباه يكي از دلايلي است كه بسياري از افراد در مواجهه با يك انتخاب دچار ترديد مي شوند. ممكن است از شكست يا حتي عواقب موفقيت بترسيد. ممكن است نگران باشيد كه ديگران در مورد شما چه فكري مي كنند. كمال گرايي ممكن است در مسير شما قرار بگيرد(منبع).

راه هاي مقابله با ترس از شكست و حركت به سمت موفقيت

فوبياي تصميم گيري

Decidophobia به عنوان "ترس غير منطقي از تصميم گيري" تعريف مي شود. در شديدترين شكل آن، كساني كه اين ترس را دارند ممكن است حملات پانيك تمام عيار را تجربه كنند كه حتي در مورد تصميم گيري فكر مي كنند. حملات پانيك باعث تسريع ضربان قلب و تنفس، افزايش فشار خون، تعريق، تنش عضلاني و لرزش مي شود.

براي اجتناب از اين احساسات، افراد مبتلا به دسيدوفوبيا ممكن است از قرار گرفتن در موقعيت هايي كه مجبور به تصميم گيري هستند، اجتناب كنند. با اين حال، اين مي تواند دردسرساز شود، به خصوص اگر شما يك دانشجو يا دانش آموز هستيد كه بايد در مورد مسائلي مانند رشته تحصيلي، مدرسه انتخابي، برنامه خود و موارد ديگر تصميم بگيريد(منبع).

شناسايي و درمان پانيك اتك يا حملات هراس

ترديد در تصميم گيري

گاهي اوقات يك باور ناخودآگاه مي تواند بر تصميمات شما كنترل داشته باشد، حتي اگر شما ديگر از آن آگاه نباشيد.

ترديد مبتني بر نگراني است، ترس ممكن است اين تصور باشد كه ما در سطحي به اندازه كافي دقيق يا باهوش نيستيم. مي‌توانيم احساس كنيم كه اگر جلو برويم، اين كمبود دانش يا اطلاعات آشكار مي‌شود.

در روانشناسي، ترديد به تأخير يا عدم اطمينان در انتخاب يا اقدام اشاره دارد. اين يك پديده معمولي است كه مي تواند در زمينه هاي مختلفي از جمله حل مسئله، تصميم گيري و تعاملات اجتماعي رخ دهد. به عنوان مثال؛ ترديد مي تواند هنگام تصميم گيري در مورد مسير شغلي يا ترك يك رابطه سوء استفاده آميز به دليل عدم اطمينان در مورد نتيجه رخ دهد(منبع).

منبع : نميدانم چگونه تصميم گيري كنم؟

همه ما گاهي اوقات ممكن است نگران اتفاقات بدي باشيم كه برايمان اتفاق مي افتد. با اين حال، براي افرادي كه طرحواره آسيب پذيري دارند، احساس دائمي تهديدات قريب الوقوع براي ايمني خود را تجربه مي كنند. اين به دليل اين باور است كه جهان مكان خطرناكي است(منبع).

طرحواره آسيب پذيري چيست؟

طرحواره آسيب‌پذيري در روان‌شناسي، كه به طور خاص «طرحواره آسيب‌پذيري در برابر آسيب/بيماري» ناميده مي‌شود، يك طرحواره ناسازگار اوليه است كه با يك باور مداوم و تشديد شده مشخص مي‌شود كه چيزي وحشتناك در حال رخ دادن است و اينكه فرد قادر به پيشگيري، اجتناب يا كنار آمدن با پيامدهاي آن نخواهد بود.

اين طرحواره باعث مي شود كه افراد در ترس دائمي زندگي كنند و اغلب نگران تهديدات بيش از حد در سه حوزه اصلي هستند: پزشكي (به عنوان مثال ترس از بيماري هاي جدي)، عاطفي (مانند ترس از دست دادن كنترل يا فروپاشي ذهني)، و خطرات خارجي (مانند بلاياي طبيعي يا جنايت)(منبع).

اين طرحواره معمولاً در دوران كودكي ايجاد مي‌شود، اغلب به خاطر مراقباني كه بيش از حد محافظ يا مضطرب هستند، از هشدارهاي اغراق‌آميز درباره خطر يا به دنبال تجارب آسيب‌زا مانند بيماري يا از دست دادن در خانواده استفاده مي‌كنند. چنين تربيتي باعث مي شود كه كودك دنيا را مكاني خطرناك و خود را آسيب پذير و درمانده بداند. افراد مبتلا به اين طرحواره براي اطمينان و حمايت شديداً به ديگران وابسته هستند، از مسئوليت پذيري اجتناب مي كنند و ممكن است با احساس انزوا و اضطراب دست و پنجه نرم كنند(منبع).

طرحواره انزواي اجتماعي چيست؟

به طور خلاصه، طرحواره آسيب پذيري شامل ترس عميق از يك فاجعه قريب الوقوع همراه با اعتقاد به ناتواني فرد در مديريت يا زنده ماندن از چنين تهديداتي است كه ريشه در تجربيات اوليه زندگي دارد و با اضطراب و هوشياري مداوم تقويت مي شود(منبع)(منبع)(منبع).

نشانه هاي طرحواره آسيب پذيري

• نگراني مداوم و بيش از حد از اينكه اتفاق وحشتناكي رخ دهد، مانند ترس از بيماري جدي، فروپاشي عاطفي، يا خطرات خارجي مانند جنايت يا بلايا(منبع).
• مشكل در تمركز روي كارهاي روزانه به دليل تمركز مداوم بر تهديدات درك شده.
• اضطراب مزمن كه منجر به ايجاد مشكل در آرامش، اجتناب از فعاليت هاي لذت بخش و انزواي اجتماعي مي شود.
• جستجوي مكرر اطمينان از نزديكان، پزشكان يا اينترنت براي مديريت ترس ها.
• علائم فيزيكي مرتبط با استرس مزمن، مانند مشكل در خوابيدن و مشكلات سلامتي.
• واكنش‌هاي رفتاري در هنگام ايجاد، از جمله اجتناب از موقعيت‌هاي ترسناك، جبران بيش از حد با انجام اقدامات خطرناك، يا تسليم شدن در برابر اضطراب و كناره‌گيري.
• احساس انزوا يا درك نادرست به اين دليل كه ديگران ممكن است شدت ترس خود را درك نكنند.
• افكار مسابقه اي، احساس ترس، و تمايل به فاجعه سازي بدترين سناريوها.
• براي احساس امنيت به ديگران تكيه كنيد كه منجر به تنش در روابط مي شود.

منبع : طرحواره آسيب پذيري